Bij het aantrekken van kapitaal in de vorm van crowdfunding m.b.v. cryptomunten, wordt vaak de term ‘ICO’ gebruikt. Deze staat voor Initial Coin Offering; d.w.z. ‘als eerste muntuitgave’. Een ICO wordt met regelmaat gebruikt als een manier om kapitaal op te halen voor de ontwikkeling van een project en daarmee wordt bepaald welk cryptocurrency zal worden gebruikt binnen dit project. Bij een ICO wordt een deel van de opgehaalde kapitaal (in cryptomunten) verkocht aan beleggers in de vorm van tokens, in ruil voor een wettig betaalmiddel of andere cryptocurrency. De tokens worden weer gepromoot als toekomstige valuta-eenheden, als het financieringsdoel van de ICO wordt behaald en het project daadwerkelijk wordt gelanceerd. Je koopt dus als investeerder tokens van een blockchainstartup en als de startup succesvol wordt, kunnen je cryptomunten meer waard worden.
Risico’s ICO
Door de aard van de ICO’s, vallen deze buiten het toezicht van de autoriteiten, zoals AFM. Beleggers moeten daarom extra waakzaam zijn voor de kwetsbaarheden die ICO’s met zich mee kunnen brengen zoals oplichting, misleiding en manipulatie.
